Ustawa o zapłodnieniu in vitro

publikacja: 2015-07-28, sekcja: prawo medyczne

W dniu 22 lipca 2015 r. podpisana została przez Prezydenta ustawa o leczeniu niepłodności. Ustawa wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia jej ogłoszenia. Zadaniem tej ustawy jest ochrona zdrowia rozrodczego, a także stworzenie warunków do stosowania metod leczenia niepłodności, które jednocześnie chronić będą prawa osób dotkniętych niepłodnością, jak również dzieci urodzonych w wyniku stosowania procedur medycznie wspomaganej prokreacji.

Wchodząca w życie niebawem ustawa określa:

1) zasady ochrony zarodka i komórek rozrodczych w odniesieniu do ich zastosowania w biologii i medycynie w związku z leczeniem niepłodności;

2) sposoby leczenia niepłodności, w tym stosowania procedury medycznie wspomaganej prokreacji;

3) zadania władz publicznych w zakresie ochrony i promocji zdrowia rozrodczego;

4) warunki dawstwa, pobierania, przetwarzania, testowania, przechowywania i dystrybucji komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do zastosowania w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji;

5) zasady funkcjonowania ośrodków medycznie wspomaganej prokreacji oraz banków komórek rozrodczych i zarodków.

Zgodnie z niniejszą ustawą leczenie niepłodności będzie obejmowało: poradnictwo medyczne, diagnozowanie przyczyn niepłodności, zachowawcze leczenie farmakologiczne, leczenie chirurgiczne, procedury medyczne wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji,  a nadto zabezpieczenie płodności na przyszłość.

Należy zauważyć, że leczenie niepłodności w drodze procedury zapłodnienia pozaustrojowego będzie mogło być podejmowane dopiero po wyczerpaniu innych metod leczenia prowadzonych przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Wyjątek od tej procedury będzie możliwy tylko wtedy, jeżeli zgodnie z aktualną wiedzą medyczną nie będzie możliwe uzyskanie ciąży w wyniku zastosowania tych metod.

Ustawa zakazuje odpłatnego zbycia, nabycia lub pośredniczenia w odpłatnym zbyciu lub nabyciu komórki rozrodczej lub zarodka.  Za pobranie od dawcy komórki rozrodcze lub zastosowane zarodki nie można żądać ani przyjmować zapłaty, innej korzyści majątkowej lub osobistej. Zwrot kosztów: pobrania, przechowywania, przetwarzania, dystrybucji nie stanowi zapłaty ani korzyści majątkowej lub osobistej. Do kosztów pobierania można zaliczyć badania i wydanie na ich podstawie opinii lekarskich, kwalifikację kandydata na dawcę, zabieg pobrania komórek rozrodczych itd.

 

Ponadto, akt prawny reguluje również w sposób przejrzysty warunki w których komórki rozrodcze mogą być pobierane od dawcy w celu dawstwa innego niż partnerskie oraz określa okoliczności jakie muszą zostać łącznie spełnione aby pobrać komórki od dawcy w celu zabezpieczenia płodności na przyszłość. W przepisach określono również sytuacje w których dopuszczalne jest dawstwo zarodka.

Ustawa wprowadza również liczne sankcje karne. Zabrania ona m.in.  rozpowszechnia ogłoszenia o odpłatnym zbyciu czy nabyciu komórki rozrodczej lub zarodka, niszczenia zarodków zdolnych do prawidłowego rozwoju, tworzenia zarodków w celu innym niż procedura medycznie wspomaganej prokreacji.

-----
Zapraszamy do przeczytania innych artykułów z sekcji prawo medyczne oraz kontaktu z naszymi prawnikami.
Kancelaria świadczy także porady prawne przez Internet, zapraszamy do wypełnienia bezpłatnego formularza wyceny usługi.